Sahabat Nabi: Abu Hurairah

Abu Hurairah r.a, sahabat Nabi Muhammad s.a.w, dikatakan biasa berpuasa sunat tiga hari pada setiap awal bulan Qamariah (bulan Arab dalam tahun Hijrah), mengisi malam harinya dengan membaca al-Quran dan solat tahajud.Beliau akrab dengan kemiskinan. Beliau sering mengikatkan batu ke perutnya untuk menahan lapar. Dalam sejarah, beliau dikenal sebagai tokoh yang paling banyak meriwayatkan hadis. Beliaulah Bapa Kucing Kecil (Abu Hurairah). Begitu orang mengenalnya.



Abu Hurairah adalah sahabat yang sangat akrab dengan Nabi Muhammad s.a.w. Beliau dikenal sebagai salah seorang ahli suffah, iaitu golongan fakir yang tinggal di wakaf masjid (pondok ini juga diperuntukkan bagi para musafir yang ingin bermalam).

Begitu rapatnya beliau dengan Nabi s.a.w, sehingga baginda selalu memanggil Abu Hurairah untuk mengumpulkan ahli suffah, jika ada makanan yang hendak diagihkan.

Abu Hurairah adalah salah seorang ‘tokoh kaum fakir’. Beliau sering berada dalam keadaan kelaparan. Beliau terkenal sebagai tokoh yang teguh berpegang pada sunnah Nabi s.a.w. Beliau sering menasihati orang agar jangan hanyut dalam kehidupan duniawi dan dorongan hawa nafsu.

Beliau tidak membezakan antara golongan kaya dengan golongan miskin, pembesar negeri atau rakyat jelata dalam menyampaikan kebenaran. Beliau selalu bersyukur kepada Allah sama ada di dalam keadaan susah mahupun senang.

Nama lengkapnya Abdul Rahman (versi lain: Abdul Syams) ibn Shakhr Ad-Dausi ini juga terkenal sebagai seorang yang periang dan suka berlawak. Beliau banyak menulis anekdot. Beliau juga terkenal dengan sifatnya yang suka menghibur anak-anak kecil. Beliau menyayangi anak-anak kucing. Ke mana-mana sahaja beliau pergi, beliau akan membawa haiwan ini sehingga julukan Abu Hurairah (bapa kucing kecil) pun melekat pada dirinya.

Usianya lebih muda 30 tahun daripada Rasulullah s.a.w. Beliau lahir di Daus, sebuah perkampungan miskin di padang pasir Yaman. Hidup di tengah-tengah kabilah Azad, beliau menjadi yatim sejak kecil – yang membantu ibunya menjadi penggembala kambing.

Beliau memeluk Islam tidak lama setelah berhijrah ke Madinah pada tahun ketujuh Hijrah, bersamaan dengan rancangan keberangkatan Nabi s.a.w ke medan Perang Khaibar.

Bagaimanapun, ibunya enggan memeluk Islam. Malah ibunya pernah menghina Nabi s.a.w. Hal ini membuatkan Abu Hurairah berasa sedih. Oleh sebab itu, beliau memohon kepada Rasulullah agar berdoa moga-moga pintu hati ibunya terbuka untuk memeluk Islam.

Tidak berapa lama Abu Hurairah kembali menemui ibunya, memujuk ibunya memeluk Islam. Ternyata ibunya telah berubah, bersedia mengucapkan dua kalimat syahadah.

Abu Hurairah berhijrah ke Madinah untuk mengadu nasib. Di sana dia melakukan pelbagai pekerjaan – menjadi buruh kasar bagi sesiapa yang memerlukan tenaganya. Seringkali beliau terpaksa mengikatkan batu ke perutnya bagi menahan kelaparan yang bukan kepalang.

Begitu cintanya beliau kepada Rasulullah sehingga sesiapa pun yang disayangi oleh Nabi s.a.w, beliau turut menyayanginya. Misalnya, beliau suka mencium Hassan dan Hussain kerana beliau selalu melihat Rasulullah s.a.w mencium kedua-dua cucu baginda itu.

Tatkala kediaman Amirul Mukminin Uthman ibn Affan dikepung pemberontak, dalam peristiwa yang dikenal sebagai al-Fitnatul Kubra (bencana besar), Abu Hurairah bersama 700 orang Muhajirin dan Ansar mengawal rumah tersebut dengan rasa tata setia yang tidak berbelah bahagi terhadap khalifah.

Pada era pemerintahan Amirul Mukminin Ali bin Abu Talib, Abu Hurairah ditawar menjadi gabenor di Madinah. Bagaimanapun, beliau menolak. Ketika terjadi persengketaan antara Saidina Ali dengan seterunya, Muawiyah bin Abu Sufyan, Abu Hurairah mengambil keputusan untuk bersikap neutral.

Hinggalah era Muawiyah berkuasa, Abu Hurairah bersedia menjadi gabenor di Madinah. Bagaimanapun, terdapat versi lain mengatakan, Marwan bin Hakam merupakan orang yang memujuk Abu Hurairah bertugas sebagai pembantunya di pejabat gabenor Madinah.

Di Kota Penuh Cahaya (Al-Madinatul Munawwarah) inilah Abu Hurairah menghembus nafas terakhir pada 57 atau 58 H (676-678 M) dalam usia 78 tahun. Beliau meninggalkan warisan yang amat berharga, iaitu sejumlah 5374 hadis Nabi Muhammad s.a.w, bak butiran mutiara yang memancarkan kilauan cemerlang sehingga ke hari ini.